به گزارش مجله خبری نگار، این سنگها به عنوان "سنگهای خورشید" شناخته میشوند و هدف از قرار دادن آنها در ترانشهها تا همین اواخر یک راز بود. شواهد اخیر نشان داده است که این قربانی واکنشی به یک فوران عظیم آتشفشانی بوده است.
باستان شناسان بر این باورند که این آتشفشان که آنقدر قدرتمند بود که نور خورشید را مسدود میکرد، ساکنان بورنهولم را بر آن داشت تا مراسم قربانی را برای بازگرداندن نور خورشید انجام دهند.
رونی ایورسن، باستان شناس دانشگاه کپنهاگ، گفت: «خورشید برای فرهنگهای کشاورزی اولیه اروپای شمالی اساسی بود، جایی که آنها برای آوردن محصولات به آن متکی بودند. وقتی خورشید به دلیل مه آتشفشانی در استراتوسفر برای مدت طولانی ناپدید شد، برای آنها وحشتناک بود.»
این سنگها در یک مکان باستان شناسی در بورنهولم به نام "Vasgaard" کشف شد که اعتقاد بر این است که یک مجموعه مذهبی برای پرستش خورشید بوده است که قدمت آن بین ۳۵۰۰ تا ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد است.
در این سایت، باستان شناسان بیش از ۶۰۰ سنگ خورشید را کشف کردند که برخی از آنها کامل و برخی دیگر تکه تکه شده بودند و در سنگرها در کنار مسیری در سایت دفن شده بودند. سنگها مسطح و گرد بودند و دارای کتیبههایی بودند که از مرکز تابش میکردند و نمادی از نور خورشید بودند.
باستان شناسان بر این باورند که این سنگها بخشی از یک آیین معنوی مرتبط با خورشید، باروری و رشد بودهاند.
شواهد جغرافیایی و محیطی حاکی از فوران عظیم آتشفشانی است که در همان دوره رخ داده است. در ورقههای یخی گرینلند، لایههای رسوبی سالانه در آلمان و دادههای حلقه درختان در ایالات متحده، نشانههایی از کاهش نور خورشید در نتیجه فوران آتشفشانی یافت شد.
این شواهد نشان میدهد که قربانی کردن سنگهای خورشید تلاشی از سوی ساکنان بورنهولم برای کنار آمدن با شرایط آب و هوایی شدید یا شاید برای ابراز قدردانی از بازگشت خورشید بوده است. پس از یک دوره فداکاری، طراحی سایت به طور چشمگیری تغییر کرده است و منعکس کننده تحولات فرهنگی و اجتماعی است که منطقه متحمل شده است که به طور بالقوه با اثرات طولانی مدت آتشفشان و مهاجرت انبوه در سراسر اروپا مرتبط است.
این مطالعه در مجله "Antiquity" منتشر شده است.
منبع: Science Alert